top of page
Foto van schrijverLise-Lotte

Vrijwilligerswerk nauw aan 't hart: Jureren bij pitch-battles van Jong Ondernemen

Het plezier dat wij uit ondernemen halen, hoeveel wij er nog iedere dag van leren, en hoe je op deze manier echt een positief, wezenlijk verschil kunt maken - dat wakkeren we graag bij de (nog) jongere generaties aan! En dus werken wij sinds vorig jaar samen met Stichting Jong Ondernemen.


Stichting Jong Ondernemen is er niet op uit om iedere jongere voor zichzelf te laten beginnen. Wel willen ze scholieren en studenten laten ervaren dat ze het kunnen. Dat je van een idee een bedrijf kunt maken, door samen te werken en gewoon te beginnen. En ook: dat er mensen zijn die je verder kunnen en willen helpen. Om zo waardevolle vaardigheden en zelfvertrouwen (verder) te ontwikkelen.


Afgelopen jaar gaven we een gastles Duurzaam Ondernemen in Lelystad. Begin dit jaar veegden we beiden de agenda leeg voor een middag jureren bij Pitch Battles. Floor reisde af naar Rotterdam, waar ‘n MBO- & HBO-school de strijd aangingen voor de beste pitch. Een week later treinde Lise-Lotte naar Haarlem, om te luisteren naar de pitches van een grote groep leerlingen. En hier vervolgens iets van te vinden.


Van welk bedrijfsidee werd jij zelf ’t meest blij?


Floor: "De eerste pitch was meteen raak. Een enthousiaste jongeman nam ons mee naar 't strand. En specifieker nog: het lezen van een broek, zonnebruinend op een winderig strand (inderdaad, zucht). Van hout had zijn team een klein, simpel product ontwikkeld. Een tooltje waar je je duim in steekt en die je in het midden van je boek legt, zodat je ontspannen en zonder gedoe je boek kunt lezen. De eenvoud van dit idee, in combinatie met 't feit dat velen zich hierin herkenden, vond ik sterk. Goed gevonden dus!"


Lot: "Drie voetballiefhebbers vonden het stom dat andere kinderen vanwege de financiële thuissituatie zich geen voetbaltenue kunnen veroorloven. Of noodgedwongen en mogelijk zelfs met schaamte rondlopen een oud, versleten tenue. En dat terwijl er ook huizen zijn waar tenues in goede staat stof liggen happen, of afgedankt worden. De “nodig-hebbers” en “over-hebbers” wilden ze samenbrengen middels een platform en events bij lokale voetbalclubs. Daar werd ik wel warm van."



Wat viel je op aan de pitches zelf?


Lot: "De meesten hadden het echt goed voorbereid, en veel van hen hadden er duidelijk lol in. Maar ’t was natuurlijk ook spannend, soms tot black-out aan toe. In de wat mij betreft betere pitches werd echt contact gemaakt met het publiek, door bijvoorbeeld een vraag te stellen. En sommigen brachten een stukje beleving, door een rollenspel of een productdemonstratie. Daar ben ik ook wel gevoelig voor. Het ging trouwens wel echt achter elkaar door. Twee minuten pitch luisteren, meteen vragen en commentaar paraat hebben, en dan stond de volgende er alweer. Keihard werken, dat jureren."


Floor: "Eens, 't was hard werken voor ons, haha! Maar de meeste credits gaan natuurlijk naar de leerlingen. De teams die moeite hadden gestopt in een prototype, hadden wat mij betreft een streepje voor in de pitch. Dan komt het idee toch wat meer tot leven. Daarnaast vond ik het heel sterk als een pitch begon met het probleem en er herkenning werd gezocht bij het publiek. Da's gewoon altijd een goed begin! Voor de toekomst zou mijn advies aan leerlingen zijn om vooral plezier te hebben. Ik denk toch dat dat het belangrijkste is als je een goede pitch wilt leveren."


Met welke vraag of jurycommentaar hoop jij ze weer een stapje verder geholpen te hebben?


Lot: "Tja, dit jurylid wilde natuurlijk graag de waarde voor mens en/of planeet boven tafel krijgen. Bij een aantal spatte dit er vanaf, omdat ze de gezondheid van jongeren voorop zetten of met een sociale werkplaats aan de slag gingen. Heel wat andere ideeën lagen in my humble opinion niet helemaal in het straatje “wat de wereld nodig heeft”. Maar hé, daar was ik zelf als tiener ook nog niet van doordrongen.


Alsnog was ik nieuwsgierig naar de overwegingen achter materiaalkeuze, wat ze wisten van hun leverancier(s), en hoe ze transport of verpakkingen wilden vormgeven. Dan merkte je wel dat ze van goede wil waren om hier duurzame keuzes in te maken, maar nog altijd niet scherp hadden wat de impact hiervan is.


Eén team had hier op zich allemaal over nagedacht, maar begon de pitch met een kleine sketch over een zéér geslaagd dagje shoppen in de stad. Hen heb ik teruggeven dat ik die “setting the scene” toch lastig kan rijmen met hun missie van herbruikbare, duurzame tassen."


Floor: “Ook aan mijn kant had een aantal teams goed stilgestaan bij materiaalkeuze. Maar hoe het productieproces er verder uitziet, was voor velen nog niet helemaal duidelijk. Het viel mij op dat er in veel bedrijfsideeën handwerk terugkwam. Samenwerken met een sociale werkplaats - en dus kansen bieden aan mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt - was iets wat ik een aantal keren heb teruggegeven. Om middels je product-proces ook een positieve sociale impact te hebben dus.”


Gaan de jongere generaties ondernemers de wereld redden?


Lot: "De energie en creativiteit die leerlingen ons hebben laten zien, heeft ons positief verrast! Maar duurzaam ondernemen, waarbij het bedrijf een middel is om het welzijn van mens en planeet te verbeteren, voerde nog niet echt de boventoon in de 24 ideeën die ik voorbij heb zien komen.


En al zouden ze 't kunnen, het lijkt me sowieso niet verstandig noch eerlijk om hen op te zadelen met die verantwoordelijkheid. Laten wij, als ondernemers van nu, daarom werken aan het creëren van een klimaat waarin zij ook nog met plezier kunnen ondernemen. En bovenal: waarin ze een gezond en zinvol leven kunnen leiden."


Tot de volgende, Jong Ondernemen! Wij kijken ernaar uit.

Comments


bottom of page